Yönettiğim bu oyun; 1950 döneminin toplum yapısını, sınıf çatışmasını, bir apartman sakinleri ve evin salonunda geçen bir doğum günü partisi üzerinden tartışmaya açar. Oyunda anlatıcı, seyirci ile kurulan dialog vb. etmenler epik bir etki yaratmaktadır. 2. Perdede metinde yer alan “seyircinin isteği üzerine” aynı karakterlerin tam ters tasarımlarını izleriz.
Oyunu sahneleme fikri 2014 yılındaki toplumdaki değişiklikler üzerine ortaya çıktı. Televizyon artık bağımsızlığını yitirmiş, RTÜK yayınlarda daha baskın bir rol almaya başlamış, denetleyiciden çok cezalandırıcı ve yönetici pozisyonuna gelmişti. Basın özgürlüğünün baskı altına alınması ve haber alma hakkının kısıtlanması ciddi bir meseleydi.
Benim tasarımım fütüristik bir yaklaşımla, apartman; bütün yayınların yönetildiği bie teknoloji merkezine, anlatıcı; bu merkezin teknik çalışanı/mühendisine, apartmanda yaşayan kişiler ise birer televizyon programına dönüştü. 2. perdede gerçekleşen değişim ise; metinde seyirci müdahelesi ile değil, bir devlet yöneticisinin yayınları durdurarak, “kendi ideolojileri doğrultusunda” yayınlara dönüştürmesi ile sonuçlandı. Böylece 2. perdenin absürt etkisi yaşadığımız dönemin toplumsal eleştirisiyle tamamen uyumlu hale geldi.
Bütün oyuncuların aynı anda sahnede olması ve bir ekran içinde sürekli oyun halinde olmaları seyirci için yepyeni bir tecrübeydi. O yıllarda seyircinin algısını zorladığımız bu deneysel projeye bakınca ne kadar çok keşifi bir oyuna sığdırdığımızı görebiliyorum.
Yazan: Haldun Taner
Yöneten: Erk Bilgiç
Sahne Tasarımı: Emrah Tümer
